Þegar ég vaknaði um morguninn,

er þú komst inn til mín,   

hörund þitt eins og silki,

andlitið eins og postulín.   

Við bryggjuna bátur vaggar hljótt

í nótt mun ég deyja.

Mig dreymdi dauðinn sagði: „Komdu fljótt,

það er svo margt sem ég ætla þér að segja.“

Ef ég drukkna, drukkna í nótt,

ef þeir mig finna.

Þú getur komið og mig sótt,

þá vil ég á það minna.

Stál og hnífur er merkið mitt,

merki farandverkamanna.

Þitt var mitt og mitt var þitt

meðan ég bjó á meðal manna.