top of page

Outside

Staind, Aaron Lewis, Fred Durst

2001

And you,

can bring me to my knees,

again


All the times,

That I could beg you please,

in vain


All the times,

that I felt insecure,

for you


And I leave,

my burdens at the door


But I’m on the outside,

I’m looking in

I can see through you,

see your true colors

’Cause inside you're ugly,

You're ugly like me

I can see through you,

see to the real you


Biloxi! This is the real motherf***ing deal y'all

Feeling those lighters


All the times

That I felt like this won’t end,

it’s for you


And I taste

what I could never have,

it was from you


All the times

that I’ve cried,

my intentions,

were full of pride


But I waste

more time than anyone


But I’m on the outside,

I’m looking in

I can see through you,

see your true colors

’Cause inside you're ugly,

you're ugly like me

I can see through you,

see to the real you

All the times

that I’ve cried

All this wasted,

it’s all inside

And I feel

all this pain,

stuffed it down,

it’s back again

And I lie

here in bed

All alone,

I can’t mend

But I feel

tomorrow will be okay


But I know

I’m on the outside,

I’m looking in

I can see through you,

see your true colors

’Cause inside you're ugly,

You're ugly like me

I can see through you,

see to the real you

Spjallað við ChatGPT um lagið

Stutt yfirlit – uppbygging textans

„Outside“ er byggt upp eins og hægfara tilfinningasprengja. Það byrjar strax í persónulegu og brothættu „ég-og-þú“ samtali, þar sem sögumaður viðurkennir að viðkomandi geti brotið hann niður aftur og aftur.Fyrsta erindið setur sviðið: fortíð full af vonbrigðum, vanmáttarkennd og tilraunum til að tengjast sem mistakast.

Viðlagið er kjarninn – myndin af því að vera “on the outside, looking in”, að sjá í gegnum grímuna og skilja að hinn aðilinn er jafn „ljótur“ að innan (í merkingunni skemmdur, sár eða gallaður) og hann sjálfur. Þetta er bæði sársaukafullt og tengjandi.

Seinna erindið dýpkar söguna: það bætist við meðvitund um tíma sem hefur verið sóað, og nálægð við eitthvað sem aldrei verður raunverulegt. Brúin og síðasta erindið byggja upp tilfinningaspennu í einlægu, nánast játningarmiklu hámarki þar sem allt er opið – einmanaleiki, sársauki og þó smávon um að morgundagurinn verði betri.


Línu-fyrir-línu útskýring

“And you, can bring me to my knees, again”

→ Hann talar við einhvern sem hefur svo mikið vald yfir honum að hann getur brotið hann niður, aftur og aftur. „On my knees“ gefur til kynna bæði uppgjöf og niðurlægingu.


“All the times, that I could beg you please, in vain”

→ Hann hefur oft beðið, jafnvel grátbeðið, en það hefur verið árangurslaust.


“All the times, that I felt insecure, for you”

→ Hann hefur fundið fyrir óöryggi út af þeim – vill vera nógu góður í augum viðkomandi.


“And I leave, my burdens at the door”

→ Hann reynir að setja eigin vandamál til hliðar þegar hann er nálægt þeim, annaðhvort til að hlífa þeim eða forðast árekstra.


“But I’m on the outside, I’m looking in”

→ Hann er utangátta, líður eins og hann sé bara áhorfandi í eigin lífi eða sambandi.


“I can see through you, see your true colors”

→ Hann segist sjá í gegnum viðkomandi, niður á raunverulegan kjarna.


“’Cause inside you're ugly, you're ugly like me”

→ „Ugly“ er hér tákn fyrir innri brot, sársauka eða galla – hann segir í raun: við erum bæði skemmd að innan.


“I can see through you, see to the real you”

→ Endurtekning til að leggja áherslu á að hann er ekki blekktur af yfirborði.


“Biloxi! This is the real motherf*ing deal y’all”**

→ Fred Durst (Limp Bizkit) kallar til áhorfenda á Family Values tónleikunum, nefnir borgina og leggur áherslu á að þetta sé raunveruleg og óæfð frammistaða.


“Feeling those lighters”

→ Tilvísun í hefð á tónleikum þar sem áhorfendur halda logandi kveikjurum upp í hægum eða tilfinningamiklum lögum.


“All the times, that I felt like this won’t end, it’s for you”

→ Hann hefur upplifað langvarandi sársauka sem er vegna þessa einstaklings.


“And I taste, what I could never have, it was from you”

→ Hann fékk að snerta við einhverju sem hann gat aldrei raunverulega fengið – nálægð án þess að eignast hana.


“All the times, that I’ve cried, my intentions, were full of pride”

→ Hann hefur grátið vegna þeirra, þrátt fyrir stolt sitt sem venjulega myndi hindra hann í að sýna veikleika.


“But I waste, more time than anyone”

→ Sjálfsgagnrýni – viðurkennir að hann eyði of miklum tíma í að hugsa um það sem hann getur ekki breytt.


(Chorus repeat)

→ Sama merking og áður – endurtekning til að festa myndina af „outside looking in“.


“All the times, that I’ve cried, all this wasted, it’s all inside”

→ Allt sem hann hefur grátbeðið og allt sem hefur tapast er enn lokað inni í honum.


“And I feel, all this pain, stuffed it down, it’s back again”

→ Hann hefur reynt að bæla niður sársaukann, en hann kemur alltaf aftur upp á yfirborðið.


“And I lie, here in bed, all alone, I can’t mend”

→ Mynd af algerri einangrun og tilfinningalegu ósjálfstæði – hann getur ekki grætt sjálfan sig.


“But I feel, tomorrow will be okay”

→ Þrátt fyrir myrkrið er örlítil von um að morgundagurinn verði betri.


Final chorus

→ Endirinn leggur enn meiri áherslu á kjarna lagsins – að vera utan við, sjá í gegnum viðkomandi, og skilja að við erum öll með sprungur að innan.


bottom of page