top of page

Án þín

Sverrir Bergmann

2009

Ástin er mér lífið og því fær enginn breytt

Ég hef elskað þig svo lengi og alltaf jafn heitt

En núna ertu farin, ertu farin mér frá

Með hárið mjúkt sem silki, og augun skærblá


En ég mun ekki gráta, ástartárunum til þín

Af því ég veit að örlögin munu koma

þér aftur heim til mín


Og ég vil ei vera hér einn, án þín

Og ég verð hér, bíð eftir þér en sé,

ég sé ekkert


Ég verð þar sem að sólin rís,

þar sem sólin sest, þar sem sólin skín

Já og ég er þar, ég er alls staðar

Mín ást til þín, endalaus


Og myndirnar sem þú sendir heim

eru minningar af okkur tveim

Þegar allt var gott, við vorum eitt

en án þín, er ég ekki neitt


Og manstu þann dag er við hittumst fyrst,

Þú þráðir það að vera kysst

Ástin blómstraði innst í hjarta mér

Nú hef ég klúðrað því, þetta er bara ég


Þegar hann heldur þér fast í örmum sér

Og hann elskar þig líkt og þú elskaðir mig

Ég vildi ég væri hann, þú í örmum mér

Við finnum stað þar sem ástin er


Og ég vil ei vera hér einn, án þín

Og ég verð hér, bíð eftir þér en sé,

ég sé ekkert


Ég skæri mér hjartað úr, með skeið

Því ég gæti ekki elskað þig neitt meir

Því græt ég í nótt,

Ó komdu nú fljótt,

af því ég sakna þín svo.


Ekki gleyma mér, ég er hér enn

Ég finn svo til, því innan í mér brenn

Allar minningarnar um mig og þig

Ekki gleyma því þær eru til


Og ég vil ei vera hér einn, án þín

Og ég verð hér, bíð eftir þér en sé,

ég sé ekkert


Ég verð þar sem að sólin rís,

þar sem sólin sest, þar sem sólin skín

Já og ég er þar, ég er alls staðar

Mín ást til þín, endalaus.

endalaus

endalaus


Endalaus

bottom of page