top of page

Afgan

Bubbi

1983

Ég hlusta á Zeppelin

og ég ferðast aftur í tímann

Þú spyrð mig, hvar er gimsteinninn

í augum þínum ljúfan?

Svitinn perlar á brjóstum þínum

þú bítur í hnúann

Þú flýgur á brott

með syndum mínum, Svartur Afgan


Ég elska þig svo heitt

að mig sundlar og verkjar

Í faðmi þínum þú lætur mig

finna til sektar

Úti í horni liggur kisi þinn og malar

inn á baðherbergi

stendur vofan þín og talar


Úti hamast regnið

við að komast inn til þín    

Ég skríð undir sængina

heyri hvernig stormurinn hvín    

Drottningin með stríðsfákana sína

býður okkur inn til sín  

Hún sýnir okkur inní sólina

segir að sólin sé sín  


Lyftan var biluð

húsvörðurinn kallaði mig svín    

sagðist hata alla poppara

ég hélt hann væri að gera grín    

Ég sagði að ég væri heimsækja stúlku

hún væri unnusta mín  

Hann sagði: Mér er nákvæmlega

sama þó hún sé ekki stúlkan þín  


Þegar ég bankaði á dyrnar

opnaði vofan þín    

Hún sagði: Þú varst bara draumur

ég hefð’ aðeins séð þig í sýn    

Ó, ég elska þig ég vil ekki vakna

Svartur Afgan, drauma minna ég sakna

Spjallað við ChatGPT um lagið

📌 Stutt kynning

„Afgan“ eftir Bubba er draumkennt ferðalag inn í þokukenndan veruleika þar sem ást, sjálfsmynd, sektarkennd og samfélagsleg firring renna saman í eitt. Lagið dregur upp myndir sem eru bæði óræðar og persónulegar, hráar og táknkenndar – líkt og Bubbi sjálfur á sínum dýpstu og myrkustu augnablikum.


🎵 Helstu upplýsingar

Flytjandi: Bubbi Morthens

Útgáfuár: 1983

Plata: Fingraför

Tegund: Ljóðrænt nýbylgjurokk með tilraunakenndum undirtóni

Tíðarandi: Endurspeglun póst-pönks, innra stríðs og þjóðfélagslegra átaka snemma á níunda áratugnum


🎙️ Um höfundinn og flutning

Bubbi Morthens var árið 1983 á krossgötum bæði persónulega og listilega. Með plötunni Kona opnaði hann á viðkvæmni, draumkennd og tilraunir, án þess þó að missa þann eld sem einkenndi fyrri verk hans. „Afgan“ situr þar á milli heims og draums, þar sem tilfinningarnar eru óskýrar, táknin mörg og raunveruleikinn sveigður.


Rödd Bubba er háfleyg og brothætt á víxl – hann hvíslar og öskrar, ávarpar vofur, elskur og sjálfan sig. Það er ekkert í þessari frásögn sem á sér fast form – og þar liggur mátturinn: þetta er óstöðug tilvist, lögð fram í tón.


🌍 Samfélagslegt samhengi

Árið 1983 var Ísland að fást við sjálfsmyndarkreppu, milli úreltra gilda og nýrrar stefnu. Kaldastríðið var bakgrunnur, atvinnuleysi hátt, og ný tónlistarstefna, pönkið og nýbylgjan, hafði skapað rými fyrir rödd reiðinnar og óróans. Bubbi var ekki aðeins rithöfundur eigin sársauka – hann varð rás fyrir heila kynslóð sem fann sig ekki í kyrrstæðu samfélagi.


„Afgan“ birtist í þessu samhengi sem skáldlegt mótmælalag – ekki gegn einhverju ákveðnu, heldur gegn ómöguleikanum sjálfum: að lifa, að elska, að vera. Svarti Afganinn – hvort sem hann táknar konu, fíkn, draum eða glatað sakleysi – verður að mynd af einhverju sem er bæði ljúft og banvænt.


🔎 Túlkun og innihald

Textinn í „Afgan“ er brotakenndur, líkt og minningabrot eða draumaráðning. Hann hefst á tónlistarlegri tímastökkun – „ég hlusta á Zeppelin“ – og dregur hlustandann inn í ferðalag sem fullkomnast í kynferðislegri, tilfinningalegri og andlegri spennu. Í faðmi elskhugans finnur sögumaður ekki aðeins ást – heldur sekt.


Sögusviðið flöktir: húsvörður öskrar, lyftur bila, regn hamast á glugga – og vofur birtast. Köttur malar í horni, en enginn raunveruleiki heldur sér í textanum. Þetta er tilvistarlegt landslag þar sem hver lína getur verið minning, sýn eða sektardraugur.


🧠 Uppbygging og frásagnarmáti

Lagið fylgir ekki hefðbundinni frásögn með upphafi, miðju og endi. Þess í stað hlykkjast það áfram eins og óróleg draumasaga. Frásögnin leysist upp í tákn og myndmál, með afturköllum og bergmáli. Við flöktum á milli herbergja, lyftubila, elskhuga og storms – með ekkert fast í hendi nema andrúmsloftið sjálft.


Á hverri hlustun birtast nýjar myndir, ný merking, og ný spurning: Hver er vofan? Hver er drottningin með stríðsfákana sína? Er þetta raunveruleikinn eða martröð?


🧩 Hvað þýða þessar línur?

„Svartur Afgan“ – Getur verið táknmynd konu, fíkniefna, sjálfseyðingar eða jafnvel hreinlega hundategundar. En hér verður hann hlutur sem flytur sögumann á brott – með syndum hans.


„Vofan þín“ – Endurspeglun á fyrri ást eða sjálfsmynd. Hún opnar dyrnar, afneitar honum, kallar hann draum. Það sem áður var nærvera, er nú aðeins minning.


„Lyftan var biluð“ – Tákngerving þess að ekkert gengur smurt – engin leið upp, aðeins hindranir.


„Kisi þinn malar“ – Örlítið skot af hversdagslegri hlýju, jafnvel kynferðislegum undirtóni, á meðan á óreiðunni stendur.


„Drottningin með stríðsfákana sína“ – Nánast apokalyptísk mynd, konungdæmi ofbeldis og fegurðar, sem býður þeim inn í sólina – í dauðann? Í endurfæðingu?


🧨 Áhrif og mikilvægi

„Afgan“ hefur ekki alltaf notið vinsælda sem „stórt“ Bubbalag, en það hefur lifað lengi sem djúp og áhrifarík innsýn í annars konar skáldskap hans – þar sem óreiðan fær að tala. Lagið hefur orðið að leyniperlu í safni hans og er oft tekið sem dæmi um þegar hann leyfði tilfinningunni að ráða meiru en formgerðinni.


Fyrir trúbadora er „Afgan“ áskorun og tækifæri: að þora að fara með hlustandann inn í drauminn, að treysta að þögnin, rykið og vofurnar tali. Þetta er lag sem krefst yfirvegunar og áræðni – og verðlaunar þann sem fer með því að opna nýja hlið á Bubba.


🌀 Algengar mýtur

„Afgan“ fjallar um fíkniefni – Þó nafn lagsins og sum myndmál bendi til tengsla við eiturlyf, hefur Bubbi sjálfur aldrei staðfest slíka merkingu. Það er hægt að lesa það þannig, en líka sem myndlíkingu fyrir þráhyggju, ást eða fortíð.


Textinn er ruglingslegur og meikar ekki sens – Þetta er mýta sem oft fylgir ljóðrænni skáldskap. Raunar er textinn markvisst brotakenndur – hann fangar upplausnarástand og er meitlaður til að hljóma eins og minningar eða draumar.


Lagið er ástarjátning – Margir lesa lagið sem djúpa og heita ástarsögu. En í raun má líka sjá það sem ferðalag um rofna sjálfsmynd, sekt og aðskilnað – þar sem ástin er aðeins eitt andlit margra.

bottom of page